Po pierwsze – nie można wybierać, która metoda jest bezpieczniejsza, ponieważ obydwiesą bezpieczne, a wybór jest uzależniony od wielkości tkanki kostnej w miejscu planowanejimplantacji. „Podniesienie zatoki” , które prawidłowo nazywa się „podniesieniem dna zatokiszczękowej” polega na odpreparowaniu błony śluzowej, która wyściela zatokę i stworzeniumiejsca dla wykonania regeneracji kości, czyli założenia materiału przeszczepowego, wktóry wprowadzony zostanie implant.

Wybór metody – „zamkniętej” lub „otwartej” zależy od wysokości tkanki kostnej w miejscuimplantacji. Jeśli zatokę chcemy podnieść nie więcej niż 3 mm – wtedy można wykonaćpodniesienie zatoki „zamknięte”. Jeśli jednak konieczne jest podniesienie zatoki powyżej 4mm – należy wykonać podniesienie „otwarte”.

Wtedy bowiem jest możliwośćodpreparowania błony śluzowej na większej przestrzeni i materiał regeneracyjny możnaułożyć nawet na wysokość 1,5 cm, co jest absolutnie wystarczające do założenia implantu.

W przypadku małej ilości tkanki kostnej, kiedy nie można uzyskać pierwotnej stabilizacjiimplantu, leczenie przeprowadza się najczęściej dwuetapowo – najpierw samopodniesienie zatoki, czyli wprowadzenie materiału do regeneracji, a następnie po ok. 6mies. założenie implantów.Istnieje jednak możliwość założenia natychmiast implantów nawet w przypadku bardzoniskiej kości . Stosuje się wtedy tzw. technikę pierścieniową /ring technique/, którapozwala na uzyskanie stabilności implantu natychmiast po założeniu.

Poniżej przykład takiego zabiegu:

Bardzo cienka kość a poziomie zatoki szczękowej

Planowanie implantu – widać, że jego większa część będzie znajdować si e wświetle zatoki

Implant założony jednocześnie z przeszczepem – bloczkiem kostnym.Szeroka śruba służy do stabilizacji implantu i bloczka.